Gepubliceerd in Margriet 30, juli 2016
Vrouwen en kinderen in conflictgebieden een gezicht geven: dat is de missie van fotografe Mariëlle van Uitert (42). Vier jaar geleden kostte die haar bijna haar leven.
“‘Ik kan het mijn ouders en mijn vriendin niet aandoen om dood te gaan.’ Dat was het eerste wat ik dacht toen onze auto in Syrië werd klemgereden door mannen met messen en Kalasjnikovs. Ik was in 2012 in de stad Aleppo om een reportage te maken over hoe moeders in de waanzin van de oorlog proberen hun gezinnen bij elkaar te houden. Samen met een Amerikaanse, een Hongaarse, een Japanse en een Nederlandse journalist had ik net een ziekenhuis bezocht, toen kidnappers onze chauffeur uit de auto gooiden en ons wegvoerden. Ze namen onze spullen in beslag en vroegen welk geloof we hadden. In het gebouw waar we naartoe werden gebracht, hoorden we dat iemand een videocamera aan het halen was. Ik dacht: ik word onthoofd.”
Foto: Mariel Kolmschot